تیه کال مامان

روی صندلی مادربزرگ نشسته ام. تبسمی بر لبهای من نشسته است که بوی آرامش میدهد. صندلی آرام آرام عقب و جلو میرو. به تویی که در روبرویم نشسته ای نگاه می کنم لبخندم هر لحظه عمیق تر میشود. در این لحظه دراین ثانیه شاکر خدایی هستم که یوسف گمگشته ی من را به من باز گرداند هر چند مدتی که در کنارم نبودی خیلی کمتر از غیبت یوسف بود. من این آرامش را مدیون خدایی هستم که در تمام لحظه های زندگیم کنارم بود و من گاهی نمیدیدمش. به گذشته که نگاه میکنم تنها کسی که در کنارم بود پروردگارم بود. لبخندم باز عمیقتر می شود. خدایا شکرت ... هزاران مرتبه شکر و سپاس از اینکه کنارم هستی ممنون بابت اندامهای سالمی که به من و فرزندم عطا کردی. ممنون بابت آرامشی که در این لحظه...

امروز 4 بهمن ماه 1399 ساعت 21:03 دقیقه ی شب هست. تو در کنارم ایستاده ای و من با لبانی خندان در حال تایپ کردن هستم. دیگه نگران نبودنت و دوریت نیستم . کنارمی و هر روز و هر لحظه احساست می کنم . نبودنت دنیای مادرانه ام را ویران کرد. خنده هایم همه رنگ تلخی داشت اما اکنون در کنارت خنده هایم به طعم شیرینی لبهایت شده. کاش مادر نبودم. و یا کاش اگر بودم چنین لحظه هایی را تجربه نمی کردم کاش زندگی من یک خواب بود کاش میشد بیدار شوم و هر آنچه در خواب دیده بودم دور از واقعیت بود. اما من تمام این لحظه ها را به بدترین شکل ممکن تجربه کردم. ب بدترین شکل ممکن. خوشحالم ک در کنارمی و من را به عنوان مامن امنت انتخاب کردی. هیچ کس شبیه مادر خود انسان نمی شود. آ...